Mage Guild Wars

MG:

Strażnik 5 (Victor)

Gracze:

Lilianna (Fairy Tail)

Rodzaj sesji:

Pojedyncza, prosta

Miejsce:

Start w Sali głównej
Przejście do Alei głównej Magnolii
Przejście pod Katedrę Kardia
Koniec

Treść:

W czasie odpoczynku w siedzibie głównej swojej gildii do uszu Lilianny dotarły krzyki dużej grupy ludzi, której towarzyszyły dźwięki instrumentów. Jedynie ona była w stanie je usłyszeć, bo znajdowała się blisko drzwi wejściowych, pozostali byli zbyt zajęci piciem, jedzeniem i rozmową, by zwrócić jakąkolwiek uwagę na to, co dzieje się poza budynkiem Fairy Tail. Młoda Kurosaki poszła to sprawdzić. Okazało się, że źródłem odgłosów była grupa "The Magicians", która co jakiś czas wykonuje publiczne pokazy teatralne w Magnolii. Dyrektor stowarzyszenia kręcił się wokół budynku gildii ze swoimi podopiecznymi z nadzieją, że uda mu się zatrudnić jakiegoś maga do swojego występu. Trafił własnie na Liliannę i choć początkowo dziewczyna była sceptycznie nastawiona do całej tej bandy i ich działań, to jednak zgodziła się na współpracę z powodu przewidywanego wynagrodzenia. Jej rola miała być zresztą bardzo prosta do odegrania, także nie było się nad czym zastanawiać, udała się razem z nimi do teatru, który pełnił rolę siedziby "The Magicians". Tam pan Jérome, dyrektor, wyjaśnił na czym polegać będzie całe przedstawienie i konkretnie rola dziewczyny, oczekiwał wręcz niemożliwego, ale po krótkim naprostowaniu zgodził się na przedstawione przez członkinię Fairy Tail warunki. Chciał z początku, by wykorzystała magię ognia, jakieś znikanie i inne dziwactwa, zgodził się jednak na zaprezentowanie magii światła i był pod wrażeniem efektów specjalnych. I chociaż nie udało się zakończyć wszystkim próby generalnej, to jednak Lilianna miała okazję spróbować się na scenie, aż w końcu doszło do spektaklu pod Katedrą Kardia. Kurosaki była umalowana przez specjalny zespół trzech charakteryzatorek, dostała piękną suknię, na scenie wyglądała naprawdę zjawiskowo, a sam występ wyszedł znakomicie. Po wszystkim zadowolony pan Jérome nagrodził dziewczynę i zaproponował dalszą współpracę.

Sytuacje zagrożenia:

Brak

Obrażenia:

Brak

Nagroda:

Gracz: 30 PU | 10 PW | 5.000 klejnotów
Sława: + 2 PR
MG: 45 PU | 10 PW | 5.000 klejnotów

MG:

Straznik 9 - Tsuyochi

Gracze:

Lilianna (Fairy Tail)

Rodzaj sesji:

Misja prosta - pojedyncza

Miejsce:

- Początek
- Nowa lokacja
- Koniec

Treść:

Lilianna na ograbionej ze zleceń tablicy odnalazła dość enigmatyczne ogłoszenie, które jak się okazało zostawił stary marynarz. Wręczył młodej wróżce drogi rubin i bardzo słabo wyjaśnił drogę do celu, wrzucając między wskazówki opowieści z awanturniczych lat młodości. Otwarcie podał dziewczynie kryształ, pokazując go wśród ludzi z najbiedniejszej dzielnicy Magnoli. Prosił też, by starała się nie używać magii. Nic więc dziwnego, że na drodze trafiła na zdesperowanych ludzi, którzy postanowili ograbić ją z drogocennego kamienia. Mając do wyboru szukanie alternatywnej drogi oraz walkę, zdecydowała przebić się siłą. Sięgnęła po umiejętności magiczne, czym nie do końca zrealizowała prośbę staruszka, ale udało jej się dzięki temu zniechęcić zbirów do walki i dostarczyć rubin do celu. Na miejscu okazało się, że ani jawne okazanie kamienia, ani prośba o nie używanie magii nie były przypadkowe. Zleceniodawca założył się ze swoim przyjacielem, że magowie zbyt przywiązani do swojej magii nie są w stanie poradzić sobie bez zaklęć. Zakład wygrał, gdy jego posłaniec dotarł przed Lilianną z wieściami, niemniej dziewczynie udało się zrealizować główny cel misji.

Sytuacje zagrożenia:

Atak zbirów

Obrażenia:

Trochę poobijana, nic poważnego

Nagroda:

Gracz: 30PU i 10PW + 5.000 klejnotów
Sława: 0PR
MG: 45PU i 10PW + 5.000 klejnotów

Ostatnio edytowany przez Tsuyochi (2019-08-01 18:09:26)

MG:

Strażnik 3 [Mahiro]

Gracze:

Lilianna

Rodzaj sesji:

Tradycyjna - Prosta - Pojedyncza

Miejsce:

Sala główna FT -> Aleja Główna -> Wschodni Las -> Wschodni Las – Koniec

Treść:

Dziewczyna przeglądała tablicę ogłoszeń, by znaleźć propozycję eskorty grupy przez jedyny w Fiore dziki las. Spotkała czwórkę przyjaciół – wspomnianą grupę – u bram Magnolii następnego dnia ranem. Nastąpiła wymiana zdań odnośnie zlecenia, objawiły się również nastroje i cechy podróżników. Okazując spokój połączony z powagą osoby odpowiedzialnej za ich życia podczas przeprawy, młody mag wraz ze swoją drużyną został zabrany przez wcześniej przygotowaną bryczkę do granicy utworzonej z wysokich drzew. Tam nasi bohaterowi odłączyli się od głównego szlaku, by znaleźć legendarną ścieżkę, którą przemierzali przodkowie chłopaków. W między czasie dziewczyna dowiedziała się więcej o jej zadaniu, skutecznie odmawiając spoufalania się z kompanami. Ostatecznie jej oschła postawa wywarła w drużynie wrażenie wręcz dorosłej kontroli nad sytuacją, która skłoniła każdego jej członka do zaufania decyzjom maga. Po znalezieniu znaku na drzewie, który symbolizował początek przeprawy przez las, w ustalonej formacji, ruszyli wgłąb. Gęsty las i wąska ścieżka nie były najlepszym miejscem, w którym dziewczyna powinna się rozluźniać po kilku godzinnej podróży dorożką, ale w końcu radosne zapędy uroczej zgrai dzieciaków dotarły również do jej serca. Wtedy znaleźli się w kolizji z przebiegająca tamtędy watahą dzików. Jeden z młodych osobników wpadł przypadkiem na wysokiego okularnika, członka drużyny, powalając go na ziemię. Do akcji wkroczyła również jego matka, która w obronie potomstwa natychmiast zdecydowała się zaszarżować w stronę maga. Maga natomiast, pochłoniętego chaosem, jaki nastąpił w tak krótkim czasie, uratowała resztka przezorności i świetnie wyćwiczone ciało, które zapobiegło dotkliwym obrażeniom w starciu z dzikim zwierzem. Kolejnym planem pozostała ucieczka wysoko na drzewa. Grupa przerażona obrotem spraw i wrzaskiem Lilianny podążyła za jej przykładem, wkładając w wspinaczkę całe swoje serca. Sytuacja się uspoiła, a odmieniona piątka ruszyła dalej, docierając do znanej z opowiadań skały, z której rozpościerał się piękny widok na okolicę. Drużyna ruszyła w dół wzniesienia, spotykając na drodze, wpatrującego się w nich natrętnie, niedźwiadka. Zniechęceni poprzednimi przygodami, nadłożyli sporo drogi, by wyminąć go szerokim łukiem, docierając w końcu nad jezioro, a następnie do twardej drogi, ubitej z myślą o podróżujących w kierunku jeziora ludzi z rodzinnej wioski uzurpatorów zlecenia. Tam Lilianna spotkała się z najbliższą rodziną chłopców, która wręczyła jej nagrodę za zlecenie.

Sytuacje zagrożenia:

Droga kolizyjna z watahą. Bezpośrednie starcie: Locha vs Drużyna Lili.
Wymiana spojrzeń z niedźwiedziem – zwierz zaatakowałby, gdyby grupa wykazała jakieś niepokojące intencje.

Obrażenia:

Siniaki w okolicach lewego uda/biodra. Zszargana psychika.

Nagroda:

Gracz: 33*PU (*2 posty dodatkowo), 10PW + 5 000 klejnotów
Sława: +0PR
MG: 48*PU (*2 posty dodatkowo), 10PW + 0 klejnotów**

**Rezygnuję z klejnotów, gdyż kłóciłoby mi się to z fabułą i koncepcją postaci.

MG:

Cromwell [Strażnik 7]

Gracze:

Ryu

Rodzaj sesji:

Tradycyjna - Prosta - Pojedyncza

Miejsce:

1. Ca-Elum, Grimoire Heart, Sekcja reprezentacjna - początek
2. Ca-Elum, Hanto, Centrum
3. Ca-Elum, Hanto, Mury Obronne
4. Ca-Elum, Hanto, Centrum - Koniec

Treść:

    Wypoczynek Ryu został przerwany przez pojawienie się Memlinga. Ten miał przekazać wiadomość od mistrzyni, która zleciła młodemu magowi zadanie. Miał on udać się do posiadłości miejscowego Barona i wykonać zlecenie polegające, na wzięciu odwetu za córkę zleceniodawcy. Nie trwoniąc czasu Ryu udał się we wskazane miejsce.
    Po krótkim spacerze dotarł do posiadłości, która była siedzibą Metzengehterów. Wpuszczony na salony przez strażnika, odbył krótką rozmowę z Baronem podczas której poznał szczegóły zlecenia. Przez chwilę rozmawiał również z jego córką, która udzieliła mu informacji, na temat pobytu złoczyńcy. Tym okazał się syn kupca korzennego Hikaru, który miał swój skład w okolicy Murów obronnych. Dowiedział się również, że człowiek ten miał z jakiegoś powodu kontakt ze starszym Tokisadą.
    Na miejscu bez większych trudności spacyfikował Hikaru. Przesłuchał go również w sprawie rozmowy z bratem Ryu, ale informacje nie przyniosły żadnych konkretnych odpowiedzi. W ramach wywiązania się ze zlecenia uciął dłoń krzywdzicielowi, którą później zapakował, by okazać, jako dowód.
    Po powrocie do posiadłości Barona odebrał nagrodę, a także list, który był skierowany do Maeve Nicole Hashvald.

Sytuacje zagrożenia:

Brak

Obrażenia:

Bark

Nagroda:

Gracz: 33 PU = [30+(1,5*2)] | 10 PW | 5000 klejnotów
Sława: 2 negatywne
MG: 48 PU = [45+(1,5*2)] | 10 PW | 5000 klejnotów

MG:

Mahiro (Strażnik 3)

Gracze:

Orochi

Rodzaj sesji:

Kradziona \( ͡° ͜ʖ ͡°)/ – Prosta – Pojedyncza

Miejsce:

Śnieżne pustkowia (domek na skraju gaju) -> Śnieżne pustkowia (gaj)

Treść:

    „Dziś wielkie myśli, a jutro przymieranie z głodu” – nawet Orchiego dopadło to słynne icebergskie przysłowie. Jeszcze kilka dni temu planował zemstę na ojcu, a dziś musiał zająć czymś bardziej prozaicznym. Wstał skoro świt, by zaspokoić jeden z najbardziej podstawowych ludzkich potrzeb – głód.
    Nostalgiczna podróż pełna wspomnień z dzieciństwa zaprowadziła go w gąszcz mroźnego gaju. Tam już czekał na niego eteryczny byt, który postanowił zagaić go rozmową. Filozofia ewidentnie nie była ulubionym tematem Orochiego, więc postanowił jegomościa inteligentnie spławić. Niestety, wtedy już z twarzą wymodelowaną na pniu drzewa, eteryczny jegomość okazał się zbyt ostrym przeciwnikiem w swojej własnej dziedzinie.
    Nastała era frustracji, która zdawała się chłopakowi ciągnąć w nieskończoność. Kolejne próby spławienia czy choćby ucieczki od gadającej sosny spaliły na panewce, gdyż ta przybrała postać duchowej postaci i podążyła za nim, rozwijając się w swoich dywagacjach.
    Duch objawiał mu co raz to kolejne swoje talenty. Wskazał chłopakowi kierunek, którym znajduje się zwierzyna. Umilił podróż żartem, gdy podążali za nietypowymi śladami kopyt (ale tylko on się śmiał). Wtedy też chłopak zorientował, że nawet ignorowanie niechcianego towarzysza nie przynosi skutków. Chwilę później ich oczom okazała się krzyżówka łosia z łasicą, o której krążyły miejskie legendy.
    Mag skrócił dystans i wypuścił lodową strzałę. Niestety zachwyty nad jego techniką ze strony ducha skutecznie ostrzegły w ostatnim momencie niczego nieświadomą łosicę. Złość, frustracja, uciekające ranne zwierze… W zamian za milczenie Orochi obiecał zjawie wyjawić jeden z sekretów swojej magii. Potem oboje ruszyli za śladami krwi, docierając do… miejsca nieopodal, gdzie zwierzę próbowało wylizać swoje rany. Strzelił raz jeszcze, tym razem zapierając dech w piersi zamiast powodować podziw. Łosica nie poddawała się mimo strasznej rany w barku i niesprawnej kończyny. Kolejna precyzyjna strzała trafiła w kark…
   
    Skończyło się ostatecznym dobiciem zwierzyny, podcinając jej tętnicę szyjną. Co ciekawsze, łosica miała również swój epizod po śmierci. Duch, przejmując jej ciało, studiował obiecaną mu przez Orochiego magię. Potem przepadł bez śladu, kończąc frustrowanie chłopaka.

Sytuacje zagrożenia:

Nie, raczej nie. Chyba, że poczuł się chwilę na granicy załamania nerwowego ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Obrażenia:

Braaak.

Nagroda:

Gracz: +30 PU, +10 PW, + 7 000 klejnotów
Sława: +1 PR (neutralne)
MG: +45 PU, + 10 PW, + 0 klejnotów*

Dla innych MG:

Łosica — gatunek zwierzęcia (krzyżówka łosia z łasicą), słynący z niezwykle smacznego mięsa i ciepłego, przyjemnego w dotyku futra. Na śnieżnych pustkowiach krążą o nim różne historie i legendy.

*odmawiam ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Ostatnio edytowany przez Mahiro (2020-08-19 13:10:26)

MG:

Mahiro (Strażnik 3)

Gracze:

Seda, Cromwell

Rodzaj sesji:

Kradziona /( ͡° ͜ʖ ͡°)\ – Prosta – Grupowa

Miejsce:

Gildia kupiecka -> Centrum miasta(zakład krawiecki, potem opera) -> Koniec.

Treść:

    Zarówno Seda i Cromwell przez pomyłkę zostali przydzieleni do jednego zadania. Początkowo ogłoszenia były dwa od różnych zleceniodawców, jednak jakimś cudem ta dwójka wylądowała u jednego i tego samego — Van Dijika.
    Po wyjaśnieniu nieporozumień oraz dogadaniu stawki za usługę, został objaśniony im cel misji. Mieli pilnować pomiotu kupca, tak by cało i zdrowo wrócił ze schadzki w operze. Oczywiście nikt nie spodziewał się, że ta dwójka faktycznie będzie miała coś do roboty. Początkowo mieli stanowić tylko ostatnią deskę ratunku, na wypadek gdyby plotki okazały się prawdziwe.
    Z nową tożsamością, elegancko przyodziani ruszyli na swoją randko-misję. Szukali chłopaka w toalecie, po korytarzach, ale ostatecznie to on mi się pierwszy pokazał. Oczy wszystkich wówczas skierowane były na walkę o względy ukochanej Vergeila. Walkę tę przegrał, a wszystko wskazywało na to, że kto inny ukradnie mu panienkę.
    Magowie nie próżnowali. Śledząc młodziana, stali się świadkami bullyingu. Grając niczego nieświadomych szlachciców, postawili „opryszków” na palcach, gdyż ci zwyczajnie zbyt bardzo obawiali się wykrycia. Ich nieuwaga poskutkowała serią wydarzeń, pod koniec których Vergeil uszedł cało, a oni dostali nauczkę na całe życie.
    Gong zaprosił wszystkich na pierwszą połowę spektaklu. Na miejscu okazało się, że jakimś sposobem młodemu, garbetemu pomiotowi kupca udało się przepędzić swojego rywala w miłości. Spektakl nie przypadł dwójce magów do gustu, ale wcale nie musiał…
    Piętnaście minut przerwy pomiędzy połowami spędzili rozprostowując nogi. Przy okazji nie spuszczali z oczu panicza, gdyż miał dar „pakowania się w kłopoty”, jak to sami stwierdzili. Było w tym sporo racji, gdyż na chwilę spuścili go z oczu, a ten znów wylądował w dwuznacznej sytuacji, posądzany o szyderę i pobity. Jednak tym razem dwójka magów nie musiała reagować. Mimo to, wraz z tajemniczym wojskowym, Seda powstrzymała chłopca. Cromwell w tym czasie tak nagadał drugiemu, że tamten postanowił wyzwać Vergeila na honorowy pojedynek! Warto też wspomnieć, że udział w tym wszystkim miał sam ich zleceniodawca. Przybył, by ostrzec ich przed nimi samymi (ale nie wiedział, że oni to oni).
    Po drugiej połowie, wręczył magom ich wynagrodzenie i zaoferował kolejne zlecenie. Co tym razem od naszych bohaterów chce pulchny kuptarzyna?

Sytuacje zagrożenia:

Brak. Serio.

Obrażenia:

Brak.

Nagroda:

Gracze: 34,5 PU | 10PW | 5 000 klejnotów
Sława: +1 PR
MG: 54,5 PU | 10 PW | 5 000 klejnotów

Ciekawostki:

-> początki sporu między Dijik a Liegt
-> opera, przedstawienie o podbojach Kazunariego
-> w operze w Hanto łatwo o guza

Ostatnio edytowany przez Mahiro (2021-06-18 22:44:31)

MG:

Strażnik 1 (Ryū) - przed: Strażnik 5 i Strażnik 9

Gracze:

Mahiro (Samotnik), Silver (Samotnik) i Senki (Samotnik)

Rodzaj sesji:

Sesja grupowa - zwykła - prosta

Miejsce:

Hargeon (początek) i Hargeon (koniec)

Treść:

Cała akcja zaczęła się w mieście portowym Hargeon. Początkowo dwójka magów całkowicie przypadkowo spotkała się na jednej z ulic, na której doszło do małego skandalu, a mianowicie kradzieży. Pewien blondyn zamieszkujący tutejsze slumsy, które posłużyły za dom dla tych, którym udało się uciec z krain opanowanych przez smoki, ukradł pewną szkatułkę staruszce, w której to znajdował się cenny "przedmiot". Z racji tego, że Senki i Silver byli na miejscu, to postanowili odpowiednio zareagować. Chwilę później dołączyła Mahiro, która czując że nadszedł czas bohaterów, chciała pokazać kto jest numerem jeden. Niestety chłopak uciekł, zaś spotkanie trójki magów z poszkodowaną niekoniecznie zakończyło się po ich myśli, a przynajmniej dla Silvera, który został zdzielony w głowę, gdyż myślano że jest jednym ze złodziei. Następnie grupka magów rozdzieliła się po terenie, Mahiro zajęła się Dokami, zaś para samotników ruszyła ku miejscowej karczmie. Szczęście tym razem dopisało Silverowi oraz Senki, którym barman udzielił odpowiedniej pomocy wskazując skąd jest chłopak oraz dlaczego musi posuwać się do takich korków. Natomiast Mahiro musiała uporać się nieprzyjemnymi kupcami, a także strażnikami. Jednakże pojawienie się blondyna w jej zasięgu oczu zadziałał niczym akumulator ładujący baterię i wymijając wszystkich ruszyła w jego kierunku, lecz nadal bezskutecznie. Ponownie trójka samotników się spotkała w jednym punkcie i tym razem zmierzali wszyscy do dzielnicy slumsów. Po drodze Silver wpadł na jednego z mieszkańców, przez co spowolnił również Senki, lecz ta wykorzystując swoje umiejętności mówcy, przekonała Mahiro, by zaczęła szukać nie tego budynku, co trzeba. Gdy w końcu powstali na równe nogi ruszyli ku celu. Mahiro uwierzyła kapłance to też straciła sporo czasu na rozmowie z jedną z wolontariuszek, która służyła mieszkańcom pomocną dłonią. Również po części naraziła się mieszkańcom tejże dzielnicy, jednakże finalnie do niczego poważnego nie doszło. Z kolei Silver oraz Senki znajdowali się już w środku właściwego budynku, odkryli główny motyw działania blondyna i postanowili mu pomóc. W międzyczasie doszło do małej podmiany, a mianowicie lek został umieszczony w jednej z półek, zaś Senki odebrała pustą szkatułkę. Wparowanie Mahrio do środka nieco namieszało, gdyż wtedy rozpoczął się festiwal umiejętności magicznych, co nie spodobało się mieszkańcom. Obwiniali oni magów za to, że rozzłościli smoki, które napadły na ich miasta i domy, więc Senki i Silver zostali przyjęci dość chłodno. Działania Silvera wcale nie polepszyły ich sytuacji, a wręcz odwrotnie. W całym starciu została poważnie ranna kobieta i z tego też powodu zaczęła się ewakuacja budynku z obawy o własne życie. Po niedługim czasie w środku zostali jedynie Silver i Senki. Pewien młodzieniec zamieszkujący dzielnice wyciągnął z środka Mahiro nim ta cokolwiek zdążyła zrobić. Na zewnątrz również zaczął zbierać się tłum ludzi, a po czasie dołączyła straż. Rudowłosa postanowiła wcielić się w tłum i pomóc przy ewakuacji mieszkańców budynku, z którego to została wyciągnięta. Natomiast dwójka samotników w środku szukała innego wyjścia nie chcąc się narażać nikomu dodatkowo. Po czasie odkryli tajemne przejście wewnątrz ściany, które umożliwiało wydostanie się na zewnątrz na tyły całej budowli. To właśnie tego tunelu użyło część mieszkańców by wyjść unikając jakiegokolwiek niebezpieczeństwa. Do pomocy przy ewakuacji dołączyła się Mahiro, co ostatecznie spowodowało ponowne połączenie ścieżek trójki samotników. Z obawy o straże Silver za namową Senki zdecydował się uciec w innym kierunku, by skierować się jak najszybciej ku bramom, póki jeszcze wieści nie rozeszły się po całym mieście. Natomiast Senki wypełniając swoje obowiązki porozmawiała ze strażnikami, wręczyła pustą szkatułkę, która nie została sprawdzona, a także dowiedziała się co nie co o swoim kuzynie. Z racji tego, że śledztwo w sprawie Silvera jest częściowo prowadzone przez Radę Magii, Senki i Mahiro mogły opuścić plac w slumsach, natomiast Senki została poinformowana że prędzej czy później ktoś się z nią skontaktuje. Silver zaś wydostał się z miasta, jednakże od teraz musi uważać jeżeli raz jeszcze pojawi się w Hargeonie.

Sytuacje zagrożenia:

Uderzenie w głowę Silvera przez staruszkę (klik), początek problemów Mahiro z kupcami (klik), niezręczna sytuacja Senki w karczmie (klik), ponownie początek problemów Mahiro z kupcami i strażnikami (klik), groźba w stronę Mahiro (klik), ruch ze strony umięśnionego mężczyzny w kierunku Senki i Silvera (klik), możliwe zagrożenie dla Mahrio ze strony lodowego ataku Silvera (klik), początek interwencji straży (klik)

Obrażenia:

Brak obrażeń, ewentualnie ślad od spoliczkowania Senki przez Mahiro (klik)

Nagroda:

Gracze: Senki: 30PU + 15PU (za 10 dodatkowych postów) + 10PW + 7.000 Klejnotów; Silver: 30PU + 15PU (za 10 dodatkowych postów) + 10PW + 7.000 Klejnotów; Mahiro: 30PU + 13.5PU (za 9 dodatkowych postów) + 10PW + 7.000 Klejnotów
Sława: +1PR (negatywne) dla Senki; +2PR (negatywne) dla Silvera; +1PR (neutralne) dla Mahiro
MG: 45PU + 10PU (2x5PU za dwóch dodatkowych graczy) + 16.5PU (11x1.5PU za dodatkowe posty powyżej minimum) + 10PW + 5.000 Klejnotów

__________________________

O wynagrodzeniu:
Wszyscy dostają wynagrodzenie ponieważ nie zdradzając gdzie jest zawartość szkatułki ani nie próbując złapać do samego końca blondyna, pomogli mu w kradzieży medykamentów dla user bluźni matki.

Słów kilka o reputacji:
Z początku każdy zadeklarował chęć pomocy w odnalezieniu złodzieja więc biorąc pod uwagę skalę problemu i ilość obecnych przy tym mieszkańców Hargeonu, to każdy zaczynał z +1PR neutralnych. Jednakże:

Silver - z uwagi na jego działania, nieprzemyślane decyzje i narażenie na niebezpieczeństwo dużej ilości osób oraz problemy z prawem otrzymał +2PR negatywnych
Senki - finalnie pojemnik został zwrócony, ale okazało się, że jest pusty w środku, więc z uwagi na rodowe nazwisko otrzymała jedynie +1PR negatywnych
Mahiro - również została zadeklarowała chęć pomocy, sytuacja z kupcami nie należała do dużych, działa się w uliczce oraz zaangażowany był w to jedynie patrol, podczas działań w slumsach jej reakcje były odbierane jako neutralne przez otoczenie

Kilka słów o konsekwencjach:
Nie zakładałem, że coś takiego może wydarzyć się w prostej misji, ale jednak:

Silver - poszukiwany w całym Hargeonie oraz terenach blisko leżących, jednakże nie w całym Fiore (jeszcze). W poszukiwania zaangażowane są straże Hargeonu oraz Rada Magii ze względu na użycie niebezpiecznego zaklęcia w kierunku bezbronnych cywili, co zostało zarejestrowane przez wyżej wymienioną organizację. W przyszłości będzie to skutkowało podwyższonym poziomem trudności misji na terenie Hargeonu oraz losowym wydarzeniem/wydarzeniami związanymi z Radą Magii prowadzonym przez Event Mastera
Senki - z racji tego, że szkatułka nie została od razu sprawdzona, a dopiero później spowodowane niedopatrzeniem strażnika i niewielkim pośpiechem, zostanie w przyszłości przeprowadzona misja prosta/normalna albo zależna od poziomu postaci, w celu wyjaśnienia dlaczego Senki skłamała strażnikowi
Mahiro - mimo, że sytuacja z kupcami była krótka i nie jakoś specjalnie ważna, to mimo wszystko mężczyźni zapamiętali sylwetkę samotniczki i może dojść do losowego wydarzenia poziomu prostego/normalnego albo zależnego od poziomu postaci na terenie Hargeonu oraz miejsc portowych w Ca-Elum

MG:

Mahiro (Strażnik 3)

Gracze:

Seda, Cromwell, Ryū

Rodzaj sesji:

Sesja grupowa - zwykła - prosta

Miejsce:

Sala mistrza GH (początek dla Ryū) -> Gildia kupiecka (bar; początek dla Sedy i Cromwella) -> Posiadłość Liegtów (Ryū) / Stara świątynia (Seda i Cromwell) -> Wzgórze Guriany

Treść:

    Zaczęło się od Ryū, który po skończonej jednej misji został poproszony o „sprzątnięcie” po koleżance po fachu. Vivianna wpadła jak rażona do sali Mistrzyni Grimoir Heart i bluzgając na swojego pracodawce, poprosiła o wsparcie w postaci jednego z magów z GH. Obecny przy tym mężczyzna z opaską zgodził się na to z własnej woli, gdy usłyszałm, że pracodawcą był szanowanym kupcem, co mogło przybliżyć do spełnianie innego, długoterminowego zlecenia. Razem z Vivianną udali się do Hantō, jednak od tego miejsca się rozdzielili.
    Na miejscu czekali już zarówno Seda, Neil, jak i Dav, podwładny Liegtów. Zabijali czas w barze należącego do grupy budynków, zwanej Gildią kupiecką. Tego dnia było tam dużo więcej osób niż wcześniej, ale nikomu z trójki magów wcale to nie przeszkadzało. Ryū spotkał się z człowiekiem, z którym miał współpracować, Davem, jeszcze przed drzwiami baru. Razem weszli do środka, gdzie poznali przedstawicielu kupca nazwiskiem van Dijik. Podczas gdy Seda i Cromwell o swojej misji dowiedzieli się z lekkim wyprzedzeniem, po przeczytaniu listu od pracodawcy, mag z przepaską musiał wyłapać wszystko w lot. Rozpoczęła się dyskusja, która miała na celu wyłonienie miejsca oraz rodzaju pojedynku synów dwóch postawnych kupców. W dyskusji przeszkadzał ogólny harmider i bojowe nastroje tłumu. Wszystkie plany przechylenia szali na stronę Liegtów ze strony jego przedstawicieli zostały udaremnione przez wnikliwy umysł Cromwella i dociekliwość Sedi, która postanowiła przedstawić się pod nieco przekręconym imieniem. Następnie obie pary rozeszły się każda w swoją stronę, by sprawdzić, co tam u ich kandydatów.
    Duo magów zawitało do Starej świątyni, miejsca, z którym Seda wiązała już pewne, niezbyt przyjemne, doświadczenia. Jednak tym było zupełnie inaczej. W środku znaleźli prowadzących to miejsce mnichów oraz dotarli do odnogi świątyni, gdzie szkolił się Vergeil. Chłopak doskonale pamiętał magów, którzy ostatnie nieźle urządzili jego znajomych aka prześladowców. Zdecydowanie nie chcąc mieć ich za swoich wrogów, postanowił robić wszystko, co mu przykazali. Brakowało mu niestety determinacji, by wygrać przyszły pojedynek, co zmieniła gadka motywacyjna Cromwella, a następnie utwierdziła go we własnych możliwościach walka z Sedą. Oboje magowie, całkiem nieświadomi o znajdującym się w cieniu niebezpieczeństwu, wywiązali się wzorowe ze swoich zadań i po pewnym czasie zostawili chłopaka pod dalszą opieką mnichów.
    Tymczasem Ryū dotarł wraz z byłym wojskowym, Davem Klaassinem do posiadłości Liegtów w północnym Hantō. W drodze wymieniał się spostrzeżeniami ze współpracownikiem, został przyjęty w środku przez pokojówkę i długimi korytarzami wzdłuż fasady budynku, pokierowany został do pokoju Matthiejasa de Liegta. Tam przyłapał młociana na potajemnym pisaniu wierszy do panienki Aarden oraz raz jeszcze podkreślił swoją pozycję maga GH. Skutecznie zastraszył panicza i przekonał go do zmienienia swoich pierwotnych, brawurowych zapędów. Następnie zostali zachęceni do sprawdzenia się w pojedynku. Nikt nie zakładał, że młodzian będzie miał szanse z doświadczonym magiem, ale to co zobaczył wtedy Dav, przekroczyło jego przewidywania… Nie tylko mag zagrał nieczysto, wyciągając ukryty nóż, ale również prawie zabił osobę, którą miał chronić. Dał mu chwilę później kilka lekcji na temat walki, co skończyło się całkowitym upokorzeniem chłopaka. Stawiając od tej pory na baczności nie tylko chłopaka, ale również jego służącego, po kilku cierpkich słowach-porad po prostu wyszedł, zostawiając syna swojego pracodawcy samemu sobie.
    Kolejnego dnia, gdy słońce wyszło zza horyzontu, cała trójka zaczęła się zbierać w umówionym miejscu. Gdy przybyli goście zaproszeni przed Matthijasa oraz sami zaangażowani w walkę, Seda i Cromwell musieli pożegnać się ze swoją dotychczasową partnerką rozmów - trochę niechcianą, która wprosiła się między nich przerywając im te kilka chwil na samotności. Szczegóły dogadane, ring nakreślony, zasady raz jeszcze głośno powtórzone przy wszystkich i… start. Walczący rzucili się na siebie, a raczej jeden z nich zaczął zbierać manto, gdy drugi cieszył się już z łatwego zwycięstwa. Sytuację odmieniło pojawienie się Aarden, głównego powodu pojedynku. Chociaż Cromwell i Seda niespacjalnie zamierzali na cokolwiek reagować, a jedynie obserwowali czy któryś z chłopaków albo widzów nie próbuje oszukiwać, Ryū powstrzymał ją. Jednak sama ta obecność zmieniła ten pojedynek, a chłopaki zaczęły starać się mocniej. Po długim, wielogodzinnym, wyczerpującym pojedynku, zwycięzcą został Dijik, któremu osobiście pogratulował właśnie przybyły z misji ojciec. Wraz z nimi zjawił się też jego rywal, stary Liegt oraz ochroniarze tacy jak Arthur, który niegdyś uratował Sedę i Vivianna, mag GH.

Sytuacje zagrożenia:

Do niczego ostatecznie nie doszło, więc brak.

Obrażenia:

Brak. Ślad po kuksańcu w nos Sedy już zniknął.

Nagroda:

Gracze: Seda: 30PU + 4,5PU (3 dodatkowe posty) + 10PW + 5 000 klejnotów; Cromwell: 30PU + 4,5PU (3 dodatkowe posty) + 10PW + 5 000 klejnotów; Ryū: 30PU + 9PU (6 dodatkowych postów) + 10PW + 5 000 klejnotów
Sława: +1PR (neutralne) dla Sedy; +1PR (neutralne) dla Cromwella; +1PR (negatywne) dla Ryū
MG: 45PU + 10PU (2 dodatkowych graczy) + 13,5PU (9 dodatkowych postów) + 10PW + 5 000 klejnotów

Dla innych MG:

-> młodzi Liegt i Dijik zaczynają na poważnie ze sobą rywalizować po pamiętnym pojedynku na Gurianie

MG:

Mahiro (Strażnik 3)

Gracze:

Orochi

Rodzaj sesji:

Tradycyjna - Prosta - Pojedyncza

Miejsce:

Wioska w górach (główna ulica) -> Wioska w górach (karczma) -> Wioska w górach (centrum) -> Wioska w górach (koniec)

Treść:

    Było krucho ze wszystkim. Jedzenie — mało, kasy — mało, informacji, np. o ojcu — mało. To Orochi ruszył kawałek, tak mniej więcej do najbliższej wioski i tam poszukał czegoś do roboty. Zdarzyło się, że była to ta sama wioska, w której niegdyś żył z rodziną, gdy wypadek (spalili mu ją) się zdarzył. Na szczęście wiele czasu minęło, więc nikt go nie pamiętał, co potwierdziła obojętność ludzi w najbliższym barze.
    Orochi zamówił herbatkę z rumem, za którą nie zdążył zapłacić, bo rachunek na siebie wziął jakiś w podsiwiałym wieku przybłęda. Rozmówili się z magiem, który to do czarowania się oczywiście nie przyznawał. Za to przyznał się, że kogoś szuka. Bonrack — tak miał na imię drugi z panów — trochę jeszcze pijanym będąc, zaoferował w tej kwestii wsparcie, a nawet robotę, jak się potem okazało, z godziwą zapłatą.
    Trochę się mu śpieszyło, czego nie starał się ukrywać. Ofertę razem z dodatkowymi negocjacjami przedstawił wręcz w drodze do stanowiska pracy. Wyjaśnił też o co cały ten bałagan.
    W mieście tego wieczoru odbywał się festyn ku pozbyciu się magów z wioski. Ludzie zbierali się na placu głównym, by w maskach przedstawiających plugawe demony, jakimi są magowie, razem spędzić trochę czasu, kupić sobie coś z okazjonalnych stoisk, kiermaszy itd. Zadaniem Orochiego w tym wszystkim była sprzedaż mięsnych bułeczek oraz drewnianych medalików w jednym z takich stoisk.
    Obaj zaciągnęli przyjacielskiego bucha z papierosów, mag otrzymał swoją zaliczkę, po czym zostawiony został sam sobie na kilka kolejnych godzin. Następnie pierwsza klientela ruszyła w tango, robiąc masowe zamówienie na 5 buł i medalik. Chociaż mag zapomniał włożyć maski Oni i przez to spowodował podejrzliwość wśród kobiety-klientki, jego umiejętności jako sprzedawcy zdawały się ratować sytuacje. Przekonał nawet ją do zwiększenia zamówienia, lecz niewielkim wzrostem ceny.
    Gdy festyn rozruszał się na dobre, klientów napływało jak mrówków do mrowiska. Znaleźli się tacy, którzy podobnie jak pierwsza klientka, przyszli zachwycać się miejskimi wyrobami, ale również tacy podejrzliwi, którzy jednak nie mogli pytać o przeszłość maga, gdyż ten nie rzucał się już na pierwszy rzut oka opisem „Nie jestem Bonrackiem, a pracuję w butce podpisanej jego imieniem, halo coś tu nie gra, gdzie ten pijaczyna” — założył już dawno bowiem swoją maskę. Ponadto jego rączki pracowały zwinnie i z gracją obsługiwał kolejnych klientów, dzieląc obowiązki tak, by nikt nie musiał długo czekać na swoje zamówienie.
    Godziny mijały, a późną noc nawiedził czyiś krzyk w głębi miasta. Nikt nie wiedział, co się stało, ale chyba dało to do myślenia tym, co pozostali, że powoli należy kierować się do domów. Oskarżenia ponadto padały na legendę miejską „Czerwonookiego demona”. Ostatni, bojaźliwy taki, klient został obsłużony, a następny nie dotarł do lady, bo zanim to zrobił… wrócił Bonrack, dziwnie wręcz rozbawiony. Podziękował pracownikowi, wręczył wynagrodzenie, no i przedstawił ziomkowi. Temu samemu, który podchodził do stoiska tuż zanim się on zjawił. Dentō był podobno miejscową encyklopedią, ponadto miał długą bliznę, jak się okazało po tym jak zdjął maskę, od ucha do brody. Ta blizna… powinna coś Orochiemu przypominać, ale kiedy to było… i co dokładnie?

Sytuacje zagrożenia:

Brak.

Obrażenia:

Brak.

Nagroda:

Gracz: 30PU + 3PU (2 dodatkowe posty) + 10PW + 7 000 klejnotów
Sława: Plotki o mężczyźnie potraktowanym przez magów tak okropnie, że ma spalone pół twarzy roznoszą się po wiosce. +1PR Neutralne
MG: 45PU + 4,5PU(3 dodatkowe posty) + 10PW + 5 000 klejnotów

Dla innych MG:

-> W wiosce w górach w Iceberg grasuje "Czerwonooki Demon" (więcej info na priv)

Ostatnio edytowany przez Mahiro (2021-12-21 14:18:41)