Mage Guild Wars

To właśnie na wschodnią wyspę przypłynął Asthor jednym ze statków kursujących z portu w Pergrande. Podróż nie była specjalnie ciekawa, ot wynajęta w mieście łajba pasażerska, gdzie ze względu na niską cenę i idący z tym brak rozrywek minęła magowi na leżeniu w swojej kajucie na łóżku w zamkniętym pomieszczeniu. Dobrze, że nie miał choroby morskiej, w końcu statki były teraz jednym z popularniejszych środków komunikacji między krajami. Do samego portu w egzotycznie brzmiącym państwie Ca-Elum dopłynął koło 10:00 rano i wyspany wyszedł na zewnątrz udając się w miejsce planowanego spotkania. W portowym burdelu.

"Pod rozkraczoną dziewoją" - Tak brzmiała nazwa burdelu, do którego się udał, a którego nazwa odnosiła się do szyldu nad wejściami pokazującego dwie smukłe kobiece nogi. Drzwi wejściowe były właśnie pod nimi. Sam budynek nie miał ciężko znaleźć, miejscowi znali to miejsce i bardzo chętnie pokazywali młodemu chłopakowi, w które miejsce powinien się udać, aby dotrzeć do celu. Oczywiście uśmiechali się pod uchem szepcząc "tak młody, a już do burdelu ciągnie". Wolał nie wiedzieć, co kobiety mówiłyby o nim, gdyby je pytał o drogę, doskonale wiedział, że o takie miejsca lepiej pytać mężczyzn.

Po wejściu do burdelu ukazało mu się kwadratowe pomieszczenie o wymiarach około 10x10 metrów wykonane w drewnie. Przy ścianie po lewej stronie od wejścia znajdował się bar z wysokim wąsatym mężczyzną za barem pucującym kufle, a po lewej stronie znajdowała się mała estrada z kilkoma rurami na których kręciły się ponętne dziewczyny zabawiając gości, aby Ci zostawili jak najwięcej pieniędzy w środku. Po drugiej stronie od wejścia znajdowały się schody w górę, których strzegł umięśniony mężczyzna w garniturze z okularami, zapewne to właśnie na piętrze znajdowały się pokoje dla gości. Zapewne przeprowadzał on pierwsza selekcję i pobierał stosowne opłaty. Centrum tego miejsca zajmowało kilka drewnianych, okrągłych stołów z twardymi krzesłami, na których siedziało już kilka mężczyzn podziwiając wdzięki tancerek. Jedni robili to głośniej, drudzy tylko oglądali, a jeszcze inni fapali sobie swoje przyrodzenia pod stołem. To właśnie w tym miejscu mag Lamia Scale miał się spotkać ze swoim pracodawcą, oczekując na niego zamówił sobie wodę z cytryną i usiadł przy jednym ze stolików również podziwiając wdzięki tutejszych dziewczyn, których uroda nijak miała się jednak do tej Sedzi. W sumie dziwne, gdyby znalazł kogoś śliczniejszego od niej w tym miejscu. Wyjął jeszcze z kieszeni pobrudzone białą substancją zdjęcie swojej siostrzyczki. Szkoda, że jej tutaj nie było.

Czekając na zleceniodawcę do Asthora podeszła skąpo ubrana tancerka z wyraźnie zaznaczonymi kobiecymi kształtami, których jej nie brakowało. Wzrok Adama momentalnie przeniósł się ze zdjęcia siostrzyczki na jej biust, a dawny obiekt westchnień powędrował z powrotem do kieszeni. Kiedy zostawiła karteczkę mag z pewnością liczył na to, że napisany będzie na nim numer telefonu do dziewczyny, albo inny sposób kontaktu. W sumie treść wiadomości nawet do tego pasowała "Zapraszam do pokoju numer siedem". Szkoda tylko, że karteczka została podpisana przez "Pana" R. Były więc dwie możliwości, z których pierwsza zakładała, że tancerka z pokaźnym biustem miała ukrytego w bieliźnie wacka, albo niedawno przeszła operację zmiany płci. Druga, jak Asthor miał nadzieję, zakładała, że dziewczyna była środkiem komunikacji z jego pracodawcą jako nowy rodzaj gołębia pocztowego, bardzo seksownego z resztą. Chcąc się przekonać, kto dokładnie chciał się spotkać w tym opatrzonym szczęśliwym numerem pokoju Asthor podniósł się, a następnie zaczął kierować się w poszukiwaniu tego właśnie pokoju przy okazji wpadając w biust jakiejś kelnerki w tym lokalu. Oczywiście całkowicie przypadkiem, dobrze, że Sedzia tego nie musiała oglądać. Po dotarciu do drzwi Asthor wszedł w typowy dla najemników sposób pukając grzecznie do drzwi... prawą nogą... z całej siły... tak, że być może wyskoczyły nawet z zawiasów.

Po niezbyt udanym kopnięciu w drzwi Asthor wszedł do pokoju delikatnie kulejąc na prawą nogę, którą wcześniej kopnął. Powinni montować zdecydowanie mniej wytrzymałe drzwi, a co jeśli trzeba będzie kiedyś uratować kogoś zamkniętego w środku, gdy gaz w pomieszczeniu zacznie się ulatniać? Z pewnością będzie ciężko kogoś takiego uratować, najwyżej będą wzywać jakiegoś drwala do rąbania drzwi. Tak czy inaczej, chociaż pojawiły się pierwsze urazy to Adamowi po naciśnięciu klamki niczym zwykły człowiek udało się wejść do środka, gdzie miał znajdować się zleceniodawca. Po wejściu Asthor wyszukał jakiegoś wygodnego miejsca do siedzenia, na którym bez wahania usiadł rozwalając się na nim niczym jakiś Pan tego miejsca. Jeśli jednak nie było żadnej kanapy czy krzesła to najzwyczajniej w świecie będzie stał na pracodawcą patrząc na niego z góry.
- Witam, nazywam się Asthor, przysłało mnie Lamia Scale - przedstawił się mag - Podobno potrzebujesz pomocy jakiegoś najemnego maga, w czym tkwi problem?
Naprawdę stare, klasyczne przywitanie nie wyróżniające się kompletnie niczym szczególnym. Pewnie 90% magów rozpoczynało tym przywitaniem swoje misje, dlatego po chwili Asthor dodał.
- Jako premię do misji dostanę jakiś darmowy kupon na usługi w tym burdelu?

Ostatnio edytowany przez Asthor (2018-10-13 11:03:31)

Asthora przywitał mało przyjemny, męski głos, a chłopak zaczął w duchu żałować, że nie była to jakaś ładna, atrakcyjna dziewczyna, przynajmniej w części tak urodziwa jak jego niewinna siostrzyczka, która z tego co wiedział została w Pergrande. Mimo wszystko mag postanowił wypełnić tą misję, w końcu nie przyszedł tutaj, żeby podrywać dziewczynę, a po to, aby zarobić pieniądze na prezent urodzinowy dla swojej siostrzyczki, ale liczył po cichu, że może będzie ona przyjemniejsza, szczególnie, że przywitała go na parterze tak urodziwa dziewczynka. Dlatego bez wahania zdjął rękawiczkę lewej ręki, na której znajdował się znak gildii Lamia Scale.
- Wystarczy jako dowód? - zapytał najemnik - Więc powiesz na czym polegać ma ta misja? Im wcześniej się za nią zabiorę tym szybciej ją wypełnię.
W końcu nie było możliwości, aby nie przejść misji, była to tylko kwestia czasu, a im szybciej zaczną tym szybciej będzie mógł wrócić do siedziby gildii, aby zobaczyć swoją siostrzyczkę, która na pewno rzuci mu się w ramiona ze słowami "Tęskniłam Onii-chan". W międzyczasie Asthor otarł strużkę krwi, która na tą myśl zaczęła ciekną mu z nosa. Miał nadzieję, że pracodawca nie zauważył jego stanu.

Wiedziałem, że moje chodzenie po domach publicznych, nawet jeśli miało ono na celu zarobienie pieniędzy na kupienie jej jakiegoś ładnego prezentu pod choinkę to nie spodobałoby się mojej siostrze. Najwyżej powiem, że wybierałem na tutejszych paniach jaki rodzaj bielizny najbardziej by jej pasował.

Rozmawiając z pracodawcą niespecjalnie spodobał mi się fakt, że ja zostałem zmuszony do pokazania mu swojego znaku gildii, gdy on potwierdził swoją tożsamość tylko krótkim zdaniem, że jest naszym szpiegiem. Postanowiłem jednak nie wnikać w szczegóły, nie domagać się potwierdzenia, w końcu jeśli była to misja sprawdzona przez gildię, nie powinien wpaść w żadną pułapkę. A może po prostu byłem na to zbyt leniwy? Pewnie to drugie.
- No dobra niech będzie - powiedziałem niewiele z tego rozumiejąc i drapiąc się po głowie - Więc? Na czym polegać ma ta misja?
Ciężko było podjąć się czegoś, co nie wiadomo jaki miało cel, dlatego z chęcią chciałem wysłuchać tego, jaki jest plan tej misji. Najwyżej po usłyszeniu szczegółów się wycofam. Ciekawe też dlaczego wybrano właśnie mnie? Misja polegać miała na obserwacji. Na pewno nie chodziło o to, że opanowałem do perfekcji sztukę podglądania siostrzyczki w trakcie kąpieli, na pewno nie chodziło właśnie o to.

Wysłuchałem pracodawcę w ciszy starając się zapamiętać jak najwięcej szczegółów i zdając sobie sprawę z tego, że jeśli czegoś nie zanotuje moja pamięć to nie będę miał okazji później dopytać się o szczegóły. Przy fragmencie dotyczących molestowania oraz podrywania nieco zmarszczyłem brwi. O co dokładnie chodziło z tymi przyjęciami? Miałem wrażenie, że nie są to zwykłe bale przeznaczone dla bogatych ludzi, a coś zdecydowanie bardziej zakrawającego o granicę prawa.
- Mogę wiedzieć na czym polegają te bale? Dlaczego mam być odporny na podrywanie i molestowanie? Przez kogo? - zapytałem będąc ciekawym odpowiedzi - Poza tym jako kto mam dołączyć na to przyjęcie? Znalazłeś mi już rolę na tym przyjęciu jako nie wiem kelner, gość czy sam mam się tym zająć, aby pojawić się wewnątrz tej społeczności?
Były to dla mnie dość istotne szczegóły, chciałem wiedzieć czego mogę się spodziewać na misji, chociaż i tak nie zamierzałem się wycofywać z tej misji. Nie byłem osobą, która przyjmowała misję, a gdy poznawała szczegóły zostawiała pracodawcę bojąc się tego, co miało mnie spotkać. Poza tym była to okazja, aby zarobić trochę pieniążków, aby kupić siostrzyczce jakiś ładny prezent. z którego na pewno się ucieszy. Musiałem tylko szybko zająć się ta sprawą, aby zdążyć na pociąg do gildii, głupio byłoby się spóźnić.